Fictieautobiografie
Er was eens een klein meisje dat van boeken hield. Haar liefde voor verhalen vloeide voort uit een buitengewoon leuke gewoonte van haar ouders: voorlezen voor het slapengaan…
Als ik even in mijn geheugen graaf, diep ik zonder al te veel moeite talrijke voorleesmomenten op. Als klein kind was verhaaltjes luisteren voor het slapengaan een vaste gewoonte. Over het algemeen lazen mijn ouders voor, maar ook mijn tante en nonkel waagden zich weleens aan de kinderverhalen. Zowel gekende als minder gekende boeken passeerden de revue. Zo scoorde Annie M.G. Schmidt altijd. Jip & Janneke, Pluk van de Petteflet, Floddertje, Otje, … Ze maakten allemaal deel uit van mijn kindertijd. Maar ook Winnie de Poeh, de volledige verzameling verhalen en gedichten[1]; De sprookjes van Andersen & Grimm; Vuurvliegjes, tovervisjes en schatgravers[2] en enkele kleinere, maar zeer mooi geïllustreerde werken zoals Raad eens hoeveel ik van je hou[3], De mooiste vis van de zee[4] en Kleine beer[5] lagen thuis op de leesplank.
Ik herinner me vaag dat er ook op school aandacht besteed werd aan de voorleescultuur, toch schieten de titels me even niet te binnen. Ik vermoed dat ik net iets aandachtiger was tijdens de voorleessessies thuis dan deze op school. Thuis had ik immers vaak de keuze uit een aantal verhalen terwijl ik op school eerder gedwee luisterde naar wat de juf voor ons uitgekozen had.
Wat televisie kijken betreft, werd mijn kindertijd vooral bepaald door Tik Tak, Musti, Samson & Gert en de Smurfen. Aangezien wij thuis televisie keken via de antenne was het assortiment kinderzenders beperkt tot Ketnet. Toch voelt het niet aan alsof ik iets gemist heb. Integendeel, ik genoot met volle teugen van deze klassiekers en had daar eigenlijk meer dan genoeg aan. Ik ben tot op de dag van vandaag immers niet het type dat dagelijks voor de buis hangt. De films die ik me herinner uit die periode zijn de alom gekende klassiekers van Disney. We hadden ze thuis praktisch allemaal.
Kleine kindjes worden snel groot… Van zodra het meisje op de lagere school zat, ging er een hele nieuwe wereld voor haar open. Het tijdperk van leren lezen was een echte openbaring.
De eerste boekjes die ik zelf las, waren deze uit de reeks van maan, roos, vis[6]. Elke week werkten wij op school rond een ander thema, bij deze verschillende thema’s hoorden telkens bijpassende boekjes. Van deze eerste boekjes herinner ik me weinig, nochtans vond ik het bijzonder fijn om met mijn neus tussen de boeken te zitten.
Van zodra mijn leesniveau - AVI in mijn tijd - voldoende hoog was, trok ik naar de bib om mijn eigen boeken te kiezen. Ik bracht zowel met de klas als met mijn ouders bezoekjes aan de gemeentelijke bibliotheek. Vanaf mijn eerste kennismaking met de bib was ik volledig verkocht. Wat een paradijs, zo’n bibliotheek! Later breidde “mijn literaire uitstapjes” zich ook uit naar de boekenbeurs. Aan deze bezoeken hield ik twee favoriete boeken over: De dichter is een tovenaar, dichtbundel van Jan van Coillie en Groot moppenboek van uitgeverij De Ballon. Elk jaar weer was onze gezinsuitstap naar de boekenbeurs een feest voor mij.
Tijdens mijn jaren op de lagere school werd onze klas tweemaal getrakteerd op een verhaal van Roald Dahl. Zowel mijn juf van het tweede leerjaar als mijn juf van het vierde leerjaar planden wekelijks een voorleessessie in. Ik kan je verzekeren dat de hele klas met volle teugen genoot van deze momenten. Zo maakten wij kennis met respectievelijk Mathilda en De heksen, twee bijzonder leuke verhalen, twee klassiekers die ik niet snel zal vergeten.
Ook heb ik vele uren gespendeerd aan het lezen van strips. Aanvankelijk ging mijn voorkeur uit naar Jommeke[7] en zijn vrienden, maar van zodra ik Marcel Kiekeboe[8] en familie ontdekt had, maakte Jommeke geen schijn van kans meer.
Voor het meisje het zelf goed en wel besefte was het tijd voor de middelbare school en meer…
Gedurende mijn eerste jaren op de middelbare school las ik voornamelijk omdat mij dat werd opgelegd. Door mijn vele buitenschoolse activiteiten schoot er immers weinig tijd over om te lezen. Ik beschouwde lezen tijdens die periode eerder als een opdracht dan als ontspanning. De oplossing voor dit probleem kwam tijdens mijn laatste jaren op de middelbare school en bleek mevrouw Van Laer te heten. Zij is zonder twijfel mijn favoriete en meest inspirerende leerkracht Nederlands. Zij sprak bijzonder gepassioneerd over literatuur en dat is net het extra duwtje in de rug dat ik toen nodig had. Ze bracht me met haar enthousiasme weer aan het lezen en dat doet ze eigenlijk nog steeds. Soms is het zo simpel.
Tegenwoordig lees ik dus weer. Meer dan ooit te voren besef ik dat boeken lezen echt een meerwaarde is. Zowel voor je persoonlijke ontwikkeling als voor je taalgevoel is het enorm verrijkend. Bovendien is het feit dat lezen voor mij ontspannend werkt leuk meegenomen. Meer dan eens verloor ik de tijd uit het oog en dat betekent dat een boek me echt in zijn greep heeft. Dat is voor mij een teken van “Ja, lezen doet me deugd!” en dat is goed.
Als ik over lezen spreek dan doel ik meestal op boeken. Meestal, jawel. Dat betekent dat ik me af en toe ook bezig hou met het lezen van zaken die geen boeken zijn. Tijdschriften, zowel met als zonder niveau, maar ook kranten en opiniestukken maken deel uit van mijn dagelijkse hoeveelheid lectuur. Lezen mag voor mij best wel eens informatief zijn. Eigenlijk is de afwisseling tussen beide perfect.
Waar ik meestal niet bij stil sta is het feit dat muziek ook vaak gepaard gaat met tekst. Soms is deze de moeite, soms helemaal niet, maar meestal is hij wel aanwezig. Hoewel ik muziek zeker niet altijd beluister voor de tekst, kan ik er af en toe wel eens van genieten met teksten bezig te zijn. De teksten die me het meest boeien zijn deze van oude pop- en rockmuziek, lees: voor de 21ste eeuw, zoals bijvoorbeeld logical song[9], om er nu maar eentje te noemen. Al zoek ik het soms ook iets dichter bij huis. Zo ben ik momenteel grote fan van Bart Peeters en zijn muzikanten. Afgelopen zomer nog was ik aanwezig op zijn optreden in het Rivierenhof en ik kan je verzekeren dat dat een groot succes was. De banaliteit, maar eveneens de complexiteit en waarheid die schuilgaan in zijn teksten spreken mij enorm aan.
Ik evolueerde van een klein meisje dat voorgelezen werd door haar ouders, naar een grote meid die zelf bijzonder graag leest. Hopelijk kan ik binnen enkele jaren mijn eigen kinderen voorlezen. Ik hoop ze alvast warm te kunnen maken voor de wondere wereld van het boek!
Zo werd het kleine meisje een grote meid. En ze las nog lang en gelukkig…
Laura - 1 november 2015
[1] Winnie de Poeh, de volledige verzameling verhalen en gedichten – A.A. Milne
[2] Vuurvliegjes, tovervisjes en schatgravers – Maria Van Donkelaar
[3] Raad een hoeveel ik van je hou – Sam Mc Bratney
[4] De mooiste vis van de zee – Marcus Pfister
[5] Kleine beer – Martin Waddell
[6] Maan Roos Vis – Veilig Leren Lezen, Zwijsen
[7] Stripverhalen Jommeke – Jef Nys
[8] Stripverhalen Kiekeboe – Merho
[9] Logical song – Supertramp (Roger Hodgson)